Deze luchtfoto is gemaakt op 7 april 1945 door een Canadese piloot. Een maand voor de bevrijding. In het Vliegenbos stonden toen bijna geen bomen meer. De witte vlekken zijn schuil-bunkers. De foto bovenaan de bladzijde werd ruim een jaar later gemaakt. Er zijn weer kleine boompjes en struiken geplant.
Honger en hout
In de hongerwinter van 1944-45 was er niet alleen te weinig te eten. De mensen hadden ook geen kolen, gas en elektriciteit. Al het hout dat ze konden vinden, ging in de noodkacheltjes.
Op een luchtfoto uit 1946 zie je in het Vliegenbos bijna alleen kleine boompjes staan. Voor de 2e Wereldoorlog was het nog een bos met hoge bomen. Bijna alle bomen waren in het laatste jaar van de oorlog gekapt. Alleen voor het afweergeschut van de Duitsers moesten er wat bomen blijven staan.
Kappen was natuurlijk verboden. Maar nood breekt wet. De mensen deden het stiekem. Maar als je met een grote tak sleept, valt dat wel op.
Het bos en de parken waren er het eerst
De woonwijken in Noord werden pas gebouwd toen het IJ-bosch, het Volewijckspark en het Florapark al waren aangelegd. Het IJ-bosch heet nu Vliegenbos. Het Volewijckspark moest wijken voor de IJ-tunnel, maar een stukje daarvan en het Florapark heten nu samen Noorderpark.
Ook in die parken werd tijdens oorlog hout geroofd.
ZOEK OP EN GEEF ANTWOORD
Waarom heet het Vliegenbos “Vliegenbos”?
Hoe kwam het dat er in de hongerwinter zo weinig te eten was?
De Centrale Keuken was op de Laanweg in een schoolgebouw. Wat is een Centrale keuken?
